Verder stond er een gesprek met huisarts en schoolarts geplant. Bij de schoolarts zijn we tot een goede midden weg gekomen door de afspraak te maken dat ik elke dag twee uur naar school ga en woensdag hebben we als 'rust dag' benoemt, zodat ik op die dag vrij ben om m'n energie te sparen voor de andere dagen. Voor mij zijn 5 dagen school per week gewoon te veel, ik hou dat niet vol. Daarom ben ik erg blij met m'n vrije dag midden in de week. Hopelijk lukt het me om de andere dagen de lessen dan wel te volgen.
De huisarts... hij wist eigenlijk ook geen raad meer met mijn klachten. Zelf de huisarts had in het weekend lopen piekeren over mij. Het is zo raar dat ik zo veel last heb van mijn klachten dat ik daardoor zo veel moet verzuimen. Zoiets had hij nog ooit mee gemaakt. (dat zij hij niet letterlijk, maar daar kwam het wel op neer) Doordat hij dit zei, kwam er bij mij ook een besef moment over hoe slecht het eigenlijk wel niet gaat. Ik heb al mijn hele middelbare school tijd zo veel pijn en niemand weet wat het is. Ik baal dat ik niet gewoon een kind kan zijn die alles kan doen. Waarom heb ik dit? Waarom kan niemand iets vinden? Waarom heb ik altijd zo veel pijn? Waarom kan daar niks aan gedaan worden?
Er waren nog wel een paar opties die we konden uit voeren. Dankzij pdsb.nl gaan we met serotonine aan de gang. Nu zou je denken 'serotonine? dat is toch voor mensen met een depressie?' Ja dat klopt mensen die depressief zijn krijgen dit ook voorgeschreven. Maar serotonine regelt ook het signaal tussen hersenen en andere delen van het lichaam. De 'boodschapper' tussen mijn darmen en hersenen geeft verkeerde signalen af en hopelijk kan serotonine zorgen dat dat weer normaal word.
Liefs Anne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten