Halve wegen de eerste klas, december 2008, voelde ik me niet zo lekker. Ik bleef, net zo als ieder kind doet, een dagje thuis. Dat ene dagje werd een week.. twee weken.. ik bleef me slecht voelen. We gingen naar de huisarts voor advies. De standaard dingen werden uitgezocht, zoals bloed en allergie testen. Alles was goed. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis, het CWZ ziekenhuis in Nijmegen. Daar zijn door de kinderarts verschillende onderzoeken gedaan, zoals slikfoto's.
Dat zelfde jaar mei 2009, als ik me niet vergis, ben ik 5 nachten opgenomen geweest in het ziekenhuis. Ik kon nog steeds niet naar school. In de momenten dat ik me goed voelde werkte ik zelfstandig aan alle belangrijkste vakken. De artsen hebben me geobserveerd, er is een PH meting afgenomen en ik werd, met felle tegenzin, aangemeld bij de psycholoog in het ziekenhuis. Ik snapte niet waarom ik daar naar toe moest. psychologen waren toch alleen voor mensen die psychisch niet in orde waren? en daar hoorde ik niet bij! Ik bedacht m'n pijn toch niet.
De PH meting was een verschrikkelijke ervaring. Ik kreeg een slangetje door m'n neus die net voor mijn maagmond stopte. Dit slangetje bleef 24 uur zitten. De uitslag kwam een paar weken later. Er kwam uit dat mijn slokdarm véél te zuur was. Natuurlijk had ik altijd al wel last van maagzuur, maar dat de meting zo afweek had ik nooit verwacht. Ik was heel blij met die uitslag! Iedereen die mij niet geloofden, iedereen die dacht dat ik me aanstelde.. tegenover al die mensen kon ik laten zien dat ik wel echt wat had. En nu zou ik ook niet meer naar de psycholoog hoeven?
Helaas moest ik nog wel een aantal keer naar de psycholoog, maar de onderzoeken in het ziekenhuis stopen. Ik bouwden sneller dan verwacht mijn schoolleven weer op. Natuurlijk voelde ik me nog altijd niet goed, maar ik kon er mee omgaan. Ik kon mijn lichaam vertrouwen.
Nog voor de zomervakantie kon ik weer fulltime naar school. Ik mocht zelfs over naar 2 vmbo-t/havo!
Nieuwe school
Helaas had ik wel een slechte start gemaakt in de eerste klas. Ik was minstens 4 maanden afwezig geweest en ik kon me niet zo goed bij andere kinderen toevoegen. Ook de over de school was ik heel erg ontevreden. De sfeer, de mensen, de leraren.. eigenlijk was alles gewoon niet zoals ik was. Daarom heb ik de keuze gemaakt om na de tweede klas te wisselen naar een andere school in Nijmegen.
Ik begon na de zomervakantie van 2011 op havo 3 op een nieuwe school. En ik ben nog steeds super blij dat ik die keuze heb gemaakt!
In de tweede en derde klas kon ik dus fulltime naar school. Ik heb twee jaar lang musical, dans, gitaar en zangles gevolgd. Ik heb zelfs audities gedaan. En dat allemaal met de (onverklaarbare) klachten.
Ik had al snel een leuke vrienden groep en voelde me helemaal op mijn plek op mijn nieuwe school
Ik had het misschien iets te leuk, want de overgang van 3 naar 4 havo was nog even spannend.
Havo 4
De zomervakantie en de herfstvakantie gingen voorbij en ik voelde het al aan komen dat ik ziek werd. Ik had namelijk een hele drukke periode op school gehad. En ik had gelijk. Een paar weken na de herfstvakantie van 2012 voelde ik me oververmoeid, misselijk, hoofdpijn en helemaal niet goed. Ik moest school verzuimen. De eerste proefwerkweek was ik dus al ziek, maar toch heb ik wat toetsen kunnen maken in en apart kamertje buiten de klas. In december ging ik al bijna 4 weken amper naar school en melde ik me weer aan bij een kinderpsycholoog en bij het ziekenhuis. Dit keer in het UMC Radboud ziekenhuis in Nijmegen bij een kinder mdl arts. Ik ging weer een medisch traject in. Ik heb o.a. bloedonderzoeken, lediging onderzoek, gastroscopie en echoscopie gedaan.
De gastroscopie herinner ik me nog heel goed. Dit was de eerste keer dat ik onder narcose ging en ik was heel erg zenuwachtig. Ik moest 's ochtends het ziekenhuis in en was 's avonds net na etenstijd weer thuis. Ik mocht zes uur voor de narcose niet eten. Normaal eet ik 's ochtends niet omdat ik daar alleen maar meer klachten van krijg. Maar nu at ik 's ochtends twee boterhammen. Je raad het al, ik was kots misselijk. Zelfs nog 6 uur later voelde ik de boterhammen in m'n buik zitten en was ik nog misselijk. Maar goed de gastroscopie bewees toch echt het tegendeel, want de twee boterhammen waren echt nergens meer te vinden in m'n maag. Ook uit dit onderzoek kwam helaas niks. Mijn maag en slokdarm zagen er heel mooi uit.
Toen ze in het ziekenhuis eigenlijk niks meer voor me konden betekenen, ben ik het gaan zoeken in de alternatieve hoek. Ik begon met ademtherapie. Hier koos ik voor omdat ik altijd als ik zangles had heel misselijk werd. Ik legde een connectie met de misselijkheid en het verkeerd ademen. ademtherapie heb ik 3 maanden gevolgd. Uit eindelijk ben ik er mee gestopt omdat mijn adem niet veranderende, hij bleef hoog.
Na ademtherapie ben ik gestart met osteopathie. De mevrouw die mij in behandeling had merkte dat er duidelijk iets niet goed was met mijn darmen. Hier legde ze dan ook de focus op. Haar behandelingen deden erg pijn wat een teken was dat er iets niet goed was. Ik zou na drie behandelingen verschil moeten merken. Omdat ik me nog steeds niet goed voelde zijn we ook hiermee weer gestopt.
Ik ging onderhand al een paar maanden niet naar school en ik voelde me steeds hopelozer. Ik liet via mijn mentor de klas op de hoogte houden over hoe het met me ging. De meeste mensen hadden er wel begrip voor. Als ik af en toe naar school ging, stonden er vriendinnen klaar om me op te vangen. Maar natuurlijk merkte ik dat mijn sociale leven steeds minder werd en ik steeds minder bij dingen betrokken werd. Ik heb dit als een hele moeilijke tijd ervaren. Ik was de hele dag alleen thuis en verveelde me heel erg. Ik voelde me eenzaam, maar eigenlijk is nog het ergste dat ik me lichamelijk gewoon heel slecht voel. Je wil zo graag dingen doen, je vriendinnen zien en gewoon een normaal leven lijden zoals iedereen. Ik kon dat allemaal niet. Ik huilde veel en heb ik me ook vaak down gevoelt. Af en toe kwam er na school wel iemand langs. En als ik e goed voelde werkte ik aan schoolvakken.
Ik kon eindelijk terecht bij een psycholoog en ik starten met hypnotherapie. Hypnotherapie bevalt me erg goed en dat volg ik nu nog steeds. Ik weet niet of ik er echt minder last van m'n maag en darmen door heb. Maar ik weet wel dat ik er beter van inslaap val, ik me beter kan ontspannen en beter kan concentreren.
Bij de psycholoog kon ik me verhaal kwijt en probeerde ze me te laten leven met de klachten die ik heb. Dat laatste was niet zoon succes. Ik ben wel iets vooruit gekomen bij de psycholoog door o.a. EMDR te doen. Maar het eindresultaat licht lager dan verwacht.
Zelf zochten we natuurlijk ook het internet af naar de oplossing voor mijn klachten. We kwamen uit in Oud-Beijerland. 120 kilometer vanaf mijn huis had Rien van der Sluijs een eigen praktijk. Op een donderdag middag legde ik samen met mijn vader de afstand af. Na de eerste afspraak waren we allebei erg enthousiast. We zijn gaan samen werken met Rien. Helaas was de afstand toch een grote belemmering. Het was erg moeilijk te regelen en erg intensief om een keer per week naar Oud-Beijerland te gaan. Daardoor moest ik ook hier mee stoppen.
Nu
Ik heb een ge-wel-dige zomer vakantie gehad. Eerst ging ik twee weken met m'n ouders en broer naar Corsica en daarna ben ik nog een week naar Frankrijk geweest op een camping. Dit is een kunst en cultuur camping waar wij al vaker zijn geweest. Je volgt workshops in je eigen leeftijds groep. Ik was best zenuwachtig voor die laatste week Frankrijk. Ik vroeg mezelf af of ik het wel aankon. Achteraf had ik me nergens zorgen over hoeven te maken, want ik heb nog nooit zoon goede vakantie gehad. Ik kon alles mee doen en de groep was heel begrip vol. Door deze week Frankrijk heb ik kunnen zien wat ik allemaal wel kan met m'n ziekte en ik heb er heel veel kracht kunnen opdoen voor het komende schooljaar.
Ondanks dat ik vorig jaar redelijk op niveau was (ik stond een voldoende gemiddeld) werd er toch besloten dat ik havo 4 over moest doen. Het was een begrijpelijke keuze, maar ik baalde er wel heel erg van. Ik was boos op m'n ziekte omdat ik dankzij de PDS niet over kon. Ook was ik verdrietig dat ik niet samen met mijn vriendinnen naar het gala kon en examen kon doen.
Omdat ik er zo van overstuur was, kwam de schoolleiding me een beetje tegemoet door toe te staan dat ik in mijn tussenuren bij mijn havo 5 vriendinnen in de klas mocht. Ik hoefde ook CKV, maatschappijleer en levensbeschouwing niet meer te doen en ik liet mijn tweede keuze vak, tekenen, vallen waardoor ik nog maar 7 van de 11 vakken hoefde te doen.
Ik volg nog elke week hypnotherapie en ik probeer elke dag 2 uur naar school te gaan. Als dat me goed af gaat kan ik in mijn 8 tussenuren in havo 5 gaan zitten.
De school is deze week begonnen en de 2 uur school op een dag zijn erg intensief. Ik voel me helemaal niet lekker als ik in de klas zit en kan me niet concentreren. Ik ben het hele uur naar de klok aan het staren en kijk de tijd weg. Hopelijk kom ik snel in het school ritme want dan kan ik weer bij m'n 'oude' vriendinnen in de klas. Daar kijk ik heel erg naar uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten